Dna moczanowa. Dna moczanowa jest chorobą metaboliczną, w której przebiegu dochodzi do powstawania kryształów moczanu sodu w tkankach. Wywołują one odczyn zapalny – ostry i przewlekły. Zagrożone są przede wszystkim stawy, nerki i drogi moczowe. W ŁZS oraz zapaleniu Słowa kluczowe: mikrobiom; zapalenie przyzębia; przyzębia występują podobne zaburzenia patofizjo- łuszczycowe zapalenie stawów — w jelitach i jamie ustnej — w patogenezie WSTĘP chorób zapalnych w tym ŁZS, szczególnie Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) o osób z pewną podatnością genetyczną. choroby stawów i schorzenia ogólnoustrojowe (np. koksartroza, reumatoidalne lub łuszczycowe zapalenie stawów, dna moczanowa), nierówna długość kończyn dolnych, wzmożone napięcie tkanek miękkich (ścięgno mięśnia pośladkowego większego, pasmo biodrowo-piszczelowe). Czytaj również: Refleksologia – co to jest? Refleksologia dna moczanowa: może towarzyszyć łuszczycowemu zapaleniu stawów, zwłaszcza przy rozległych zmianach skórnych powodujących zwiększenie stężenia kwasu moczowego; napad dny moczanowej może być trudny do odróżnienia od zaostrzenia łuszczycowego zapalenia stawów (rozpoznanie ułatwia nakłucie stawu i pobranie z niego płynu do badania). Łuszczycowe zapalenie stawów, jak sama nazwa wskazuje, dotyka pacjentów z łuszczycą. Dochodzi u nich wówczas do rozwoju stanu zapalnego, zaczerwienienia, obrzęku i ograniczenia ruchomości zajętego stawu. Objawy, jak i zmiany widoczne w badaniach, przyjmują niezwykle różnorodną formę. Łuszczyca stawowa obejmuje stawy osiowe i obwodowe. Co więcej, może jej towarzyszyć zapalenie Działanie - Cyklosporyna. Mechanizm działania. Cykliczny polipeptyd złożony z 11 aminokwasów wytwarzany przez grzyb Tolypocladium inflatum. Jest silnym lekiem o działaniu immunosupresyjnym. Zapobiega odrzucaniu alogenicznych przeszczepów serca, nerek, wątroby, trzustki, jelita cienkiego, płuc i skóry; osłabia reakcję GvH AvCDw. Zapalenie stawów jest częstym schorzeniem, które wpływa na stawy. Może powodować ból i stan zapalny, utrudniając poruszanie się lub pozostawanie aktywnym. Istnieje wiele rodzajów zapalenia stawów. Każda forma powoduje inne objawy i może wymagać innego leczenia. Chociaż zapalenie stawów zwykle dotyka starszych osób dorosłych, może rozwinąć się u mężczyzn, kobiet i dzieci w każdym wieku. Przegląd Dowiedz się o różnicach między chorobą zwyrodnieniową stawów a reumatoidalnym zapaleniem stawów. Co to jest artretyzm? Zapalenie stawów to choroba, która atakuje stawy (obszary, w których kości spotykają się i poruszają). Zapalenie stawów zwykle obejmuje stan zapalny lub zwyrodnienie (rozpad) stawów. Zmiany te mogą powodować ból podczas korzystania ze stawu. Zapalenie stawów występuje najczęściej w następujących obszarach ciała: Stopy. Ręce. Biodra. Kolana. Dolna część pleców. Jakie są części stawu? Stawy są amortyzowane i wspierane przez miękkie tkanki, które zapobiegają ocieraniu się kości o siebie. Kluczową rolę odgrywa tkanka łączna zwana chrząstką stawową. Pomaga stawom poruszać się płynnie bez tarcia i bólu. Niektóre stawy mają błonę maziową, wyściełaną kieszeń z płynem, która smaruje stawy. Wiele stawów, takich jak kolana, jest wspieranych przez ścięgna i więzadła. Ścięgna łączą mięśnie z kośćmi, podczas gdy więzadła łączą kości z innymi kośćmi. Jakie są rodzaje zapalenia stawów? Artretyzm to szerokie pojęcie opisujące ponad 100 różnych schorzeń stawów. Najczęstsze rodzaje zapalenia stawów to: Zapalenie kości i stawów, lub „zużycie i rozdarcie” zapalenie stawów, które rozwija się, gdy chrząstka stawowa rozpada się w wyniku powtarzającego się stresu. To najczęstsza forma zapalenia stawów. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, lub zapalenie stawów kręgosłupa (zwykle dolnej części pleców). Młodzieńcze zapalenie stawów (JA), zaburzenie, w którym układ odpornościowy atakuje tkankę wokół stawów. JA zazwyczaj dotyka dzieci w wieku 16 lat lub młodszych. Dna, choroba, która powoduje tworzenie się twardych kryształów kwasu moczowego w stawach. Łuszczycowe zapalenie stawów, zapalenie stawów, które rozwija się u osób z łuszczycą (zaburzenie autoimmunologiczne powodujące podrażnienie skóry). Reumatoidalne zapalenie stawów, choroba, która powoduje, że układ odpornościowy atakuje błony maziowe w stawach. Jak powszechne jest zapalenie stawów? Zapalenie stawów jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności w Stanach Zjednoczonych Około 50 milionów dorosłych i 300 000 dzieci radzi sobie z jakąś postacią zapalenia stawów. Co powoduje zapalenie stawów? Różne rodzaje zapalenia stawów mają różne przyczyny. Na przykład dna moczanowa jest wynikiem zbyt dużej ilości kwasu moczowego w twoim ciele. Ale w przypadku innych typów zapalenia stawów dokładna przyczyna jest nieznana. Możesz rozwinąć zapalenie stawów, jeśli: Masz rodzinną historię zapalenia stawów. Pracuj lub uprawiaj sport, który wielokrotnie obciąża Twoje stawy. Masz pewne choroby autoimmunologiczne lub infekcje wirusowe. Jakie są czynniki ryzyka zapalenia stawów? Niektóre czynniki zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia stawów, w tym: Wiek: Ryzyko zapalenia stawów wzrasta wraz z wiekiem. Styl życia: Palenie lub brak ruchu może zwiększać ryzyko zapalenia stawów. Seks: Większość rodzajów zapalenia stawów występuje częściej u kobiet. Waga: Otyłość dodatkowo obciąża stawy, co może prowadzić do zapalenia stawów. Jakie są objawy zapalenia stawów? Różne rodzaje zapalenia stawów mają różne objawy. U niektórych osób mogą być łagodne, au innych ciężkie. Dyskomfort stawów może pojawiać się i znikać lub może pozostać stały. Typowe objawy to: Ból. Zaczerwienienie. Sztywność. Obrzęk. Czułość. Ciepło. Diagnoza i testy Jak diagnozuje się zapalenie stawów? Jeśli uważasz, że możesz mieć zapalenie stawów, skontaktuj się z lekarzem. Usługodawca zapyta o twoje objawy i dowie się, jak ból stawów wpływa na twoje życie. Twój dostawca przeprowadzi badanie fizyczne, które może obejmować: Ocena ruchomości i zakresu ruchu w stawach. Sprawdzanie obszarów tkliwości lub obrzęków wokół stawów. Ocena ogólnego stanu zdrowia w celu ustalenia, czy inny stan może powodować objawy. Czy badania obrazowe mogą wykryć zapalenie stawów? Badania obrazowe mogą pomóc Twojemu lekarzowi uzyskać wyraźny obraz Twoich kości, stawów i tkanek miękkich. Rentgen, MRI lub USG mogą ujawnić: Złamania lub zwichnięcia kości, które mogą powodować ból stawów. Uszkodzenie chrząstki wokół stawów. Urazy mięśni, więzadeł lub ścięgien w pobliżu stawów. Zapalenie tkanek miękkich. Czy badanie krwi może wykryć zapalenie stawów? Nie ma badania krwi, które może bezpośrednio wykryć zapalenie stawów. Ale jeśli Twój lekarz podejrzewa dnę moczanową lub reumatoidalne zapalenie stawów, może zlecić badanie krwi. Poszukuje kwasu moczowego lub białek zapalnych. Zarządzanie i leczenie Jak leczy się zapalenie stawów? Nie ma lekarstwa na zapalenie stawów, ale istnieją metody leczenia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z chorobą. Twój plan leczenia będzie zależał od ciężkości zapalenia stawów, jego objawów i ogólnego stanu zdrowia. Leczenie zachowawcze (nieoperacyjne) obejmuje: Lek: Leki przeciwzapalne i przeciwbólowe mogą pomóc złagodzić objawy zapalenia stawów. Niektóre leki, zwane lekami biologicznymi, celują w odpowiedź zapalną układu odpornościowego. Lekarz może zalecić leki biologiczne na reumatoidalne lub łuszczycowe zapalenie stawów. Fizykoterapia: Rehabilitacja może pomóc poprawić siłę, zakres ruchu i ogólną mobilność. Terapeuci mogą nauczyć Cię, jak dostosować codzienne czynności, aby zmniejszyć ból artretyczny. Zastrzyki terapeutyczne: Zastrzyki kortyzonu mogą pomóc tymczasowo złagodzić ból i stan zapalny w stawach. Zapalenie stawów w niektórych stawach, takich jak kolano, może ulec poprawie dzięki leczeniu zwanemu wiskosuplementacją. Wstrzykuje lubrykant, aby pomóc w płynnym ruchu stawów. Czy będę potrzebować operacji na zapalenie stawów? Pracownicy służby zdrowia zwykle zalecają operację tylko w niektórych ciężkich przypadkach zapalenia stawów. Są to przypadki, które nie uległy poprawie po leczeniu zachowawczym. Opcje chirurgiczne obejmują: Połączenie: Dwie lub więcej kości są ze sobą trwale zrośnięte. Fuzja unieruchamia staw i zmniejsza ból wywołany ruchem. Wymiana stawu: Uszkodzony, artretyczny staw zostaje zastąpiony sztucznym stawem. Wymiana stawów zapewnia zachowanie funkcji i ruchu stawów. Przykłady obejmują wymianę kostki, wymiany biodra, wymiany kolana i wymiany barku. Zapobieganie Jak można zapobiegać artretyzmowi? Możesz zmniejszyć swoje szanse na rozwój zapalenia stawów poprzez: Unikanie wyrobów tytoniowych. Wykonywanie ćwiczeń o niskim wpływie, bez obciążenia. Utrzymanie prawidłowej masy ciała. Zmniejszenie ryzyka kontuzji stawów. Perspektywy / Prognozy Jakie są perspektywy dla osoby żyjącej z zapaleniem stawów? Ponieważ nie ma lekarstwa na zapalenie stawów, większość ludzi musi leczyć zapalenie stawów przez resztę swojego życia. Twój lekarz może pomóc Ci znaleźć odpowiednią kombinację terapii w celu zmniejszenia objawów. Jednym z największych zagrożeń dla zdrowia związanych z zapaleniem stawów jest brak aktywności. Jeśli zaczniesz prowadzić siedzący tryb życia z powodu bólu stawów, możesz stanąć w obliczu większego ryzyka raka, chorób serca, cukrzycy i innych poważnych schorzeń. Żyć z Co mogę zrobić, aby życie z artretyzmem było łatwiejsze? Zmiana rutyny może ułatwić życie z zapaleniem stawów. Dostosuj swoje działania, aby zmniejszyć ból stawów. Pomocna może być praca z terapeutą zajęciowym (OT). OT to pracownik służby zdrowia, który specjalizuje się w radzeniu sobie z fizycznymi wyzwaniami, takimi jak zapalenie stawów. OT może zalecić: Wyposażenie adaptacyjne, takie jak uchwyty do otwierania słoików. Techniki bezpiecznego uprawiania hobby, sportu lub innych zajęć. Wskazówki dotyczące zmniejszania bólu stawów podczas nawrotów zapalenia stawów. Czy niektóre rodzaje pogody pogarszają artretyzm? Niektórzy ludzie uważają, że zapalenie stawów jest gorsze podczas niektórych rodzajów pogody. Wilgotność i zimno to dwa najczęstsze przyczyny bólu stawów. Istnieje wiele powodów, dla których może się to zdarzyć. Ludzie są mniej aktywni w porze deszczowej i w okresie zimowym. Zimno i wilgoć mogą również usztywniać stawy i zaostrzać zapalenie stawów. Inne teorie sugerują, że ciśnienie barometryczne lub ciśnienie otaczającego nas powietrza może mieć pewien wpływ na zapalenie stawów. Jeśli zauważysz, że niektóre rodzaje pogody pogarszają stan Twojego zapalenia stawów, porozmawiaj ze swoim lekarzem o sposobach radzenia sobie z objawami. Ciepłe ubieranie się, ćwiczenia wewnętrzne lub terapia ciepłem mogą pomóc złagodzić ból. Artretyzm to choroba, która atakuje stawy. Istnieje wiele rodzajów zapalenia stawów, z których wszystkie mogą powodować ból i zmniejszać mobilność. Niektóre formy zapalenia stawów wynikają z naturalnego zużycia. Inne typy pochodzą z chorób autoimmunologicznych lub stanów zapalnych. Istnieje wiele sposobów leczenia zapalenia stawów, od terapii fizycznej lub terapii zajęciowej po operację stawów. Twój lekarz oceni Twoje objawy i zaleci odpowiedni plan leczenia dla Twoich potrzeb. Większość ludzi może z powodzeniem radzić sobie z zapaleniem stawów i nadal wykonywać czynności, na których im zależy. Pierwsze objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Nie ignoruj ich (WIDEO) Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to choroba O czym może świadczyć ból w barku? Co powoduje ból barku? Łączy rękę z tułowiem. To k Kadzidło Wybór różnych kadzideł Stare ludowe przekonanie, Bóle stawów – możliwe przyczyny Dolegliwości związane z narządami ruchu to poważny problem medyczny i społeczny. Intensywność odczuwania bólu w stawach jest różna u poszczególnych osób i zależy od przyczyn, które powodują dolegliwości. Do najczęstszych przyczyn należą borelioza, zakażenie chlamydia pneumonia, RZS, łuszczycowe zapalenie stawów oraz młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Borelioza Borelioza jest zakaźną chorobą wielosystemową, którą wywołują bakterie- krętki Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii i wiele innych. Bakterie na ludzi przenoszą kleszcze poprzez ślinę lub wymiociny. Rozwój boreliozy może być przewlekłym stanem poprzedzonym stanem ostrym we wczesnej fazie choroby lub być utajonym przez cały okres trwania infekcji. W ciągu roku od zakażenia mogą nie wystąpić żadne objawy, dlatego późniejsze objawy często nie są łączone z infekcją. Mogą wystąpić dopiero kilka lat po zakażeniu gdy wystąpi dodatkowy bodziec jak duży stres psychiczny lub fizyczny jak wypadek, śmierć bliskiej osoby, rozwód itp. Objawy ze strony stawów są bardzo często spotykane. Borelioza może przybrać formę rozsianą, która może przebiegać pod postacią zapalenia stawów. Jest to prawdopodobnie najczęstsza forma zapalenia stawów wskutek zakażenia bakteryjnego w Europie. Do głównych objawów należą: obrzęk i wysięk w obrębie stawu/stawów ograniczenie ruchomości stawu ból w okolicy stawu/stawów Najczęściej atakowanym stawem jest staw kolanowy, ale w wielu przypadkach boreliozowe zapalenie stawów dotyczy kilku stawów równocześnie. W niektórych przypadkach zapalenie ustępuje samoistnie, ale zdarzają się sytuacje, w których zapalenie trwa od początku choroby- 3 miesiące lub dłużej. Wówczas należy wdrożyć terapię nie tylko przeciw samej infekcji, ale również wspomagającą funkcjonowanie stawów. Chlamydia pneumonia Chlamydia pneumoniae to bakteria przenoszona drogą kropelkową. Organizm nie uodparnia się na tą bakterię, dlatego zakażenie może mieć charakter zarówno ostry, przewlekły jak i nawracający. Bakteria przenika do komórki i uaktywnia mechanizmy odpowiedzi komórkowej powodując uwalniania cytokin prozapalnych. Pierwsze powiązania pomiędzy zakażeniem chlamydia pneumoniae a zapaleniem stawów zostały zauważone w 1993 roku. Aktualnie badania pokazują, że 10 % wszystkich reaktywnych zapaleń stawów może być wywołanie przez tą bakterię. Podobne objawy powodują, że zapalenie stawów w przebiegu zakażenia chlamydia pneumoniae często mylone jest z zapaleniem stawów w przebiegu boreliozy. RZS Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) to choroba o podłożu autoimmunologicznym, która dotyka tkanki łącznej. Charakteryzuje się zapaleniem stawów z okresami remisji i zaostrzeń. Przyczyny RZS nie są do końca poznane, ale na rozwój choroby mogą wpływać: zaburzenia odporności infekcje bakteryjne i wirusowe czynniki genetyczne stres Pierwsze objawy choroby mogą nie być związane z dolegliwościami stawowymi. Należą do nich zmęczenie, nadmierne pocenie się, stan podgorączkowy, brak apetytu i utrata wagi. W późniejszym etapie stwierdza się symetryczne zapalenie stawów śródręczno-paliczkowych i międzypaliczkowych bliższych. Powstają guzki reumatoidalne w tkance podskórnej, które mogą pojawić się również na narządach wewnętrznych. W ostatnim etapie choroby dochodzi do upośledzenia ruchomości stawów, co jeszcze mocniej potęguje dolegliwości bólowe. Dochodzi także do deformacji stawów biodrowych, rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych. Łuszczycowe zapalenie stawów Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) to choroba o podłożu autoimmunologicznych, charakteryzująca się zapaleniem stawów. Dotyczy około 10-30% osób cierpiących na łuszczycę, pojawiając się po około 10 lat od rozpoczęcia choroby. Przyczyny ŁZS, tak jak samej łuszczycy, nie są do końca poznane, ale do czynników biorących udział w rozwoju choroby należą: zaburzenia odporności przebyte infekcje wirusowe, bakteryjne i grzybicze czynniki genetyczne nieleczone stany zapalne cukrzyca typu 2 dna moczanowa zadrapania, rany, blizny chirurgiczne, oparzenia, długotrwały ucisk np. noszenie zegarka niektóre leki stres Do objawów ŁZS należą, w przeciwieństwie do RZS, niesymetryczne zapalenia stawów międzypaliczkowych, krzyżowo-biodrowych, kręgosłupa, nadgarstkowych, śródstopno-paliczkowych. Ponadto objawami choroby mogą być zapalenie palców, zmiany skórne i paznokciowe, zapalenie przyczepów ścięgien. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to najczęstsza postać zapalenia stawów u dzieci. Rozpoczyna się przed 16 rokiem życia i trwa minimum 6 tygodni. Chorobie towarzyszą zmiany pozastawowe. Tak jak RZS, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów zalicza się do chorób autoimmunologicznych o nieznanej przyczynie. Do czynników, które mogą przyczynić się do powstania choroby aktualnie zalicza się infekcje wirusowe oraz stres psychiczny. Choroba częściej występuje u dziewczynek, dlatego podejrzewa się, że w patogenezie choroby biorą udział hormony płciowe. Objawy choroby, zwłaszcza na początku, są niespecyficzne. Zalicza się do nich: apatię brak apetytu spadek aktywności fizycznej objawy grypopodobne zaburzenia chodu Dochodzi również do obrzęku stawów, najczęściej kolan, nadgarstków oraz stawu skokowo-goleniowego. Występuje ból, z którego opisem mali pacjenci często mają trudności. Często występuje poranna sztywność stawów, która ustępuje w ciągu dnia. Ważna jest szybka diagnoza oraz natychmiastowe wprowadzenie leczenia, ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich powikłań choroby. Leczenie bólu stawów Do leczenia bólu stawów należy podejść indywidualnie i sposób leczenia dobrać w zależności od występującej jednostki chorobowej. Inaczej będzie wyglądało leczenie przewlekłej infekcji bakteryjnej a inaczej choroby autoimmunologicznej. Jednakże w obu tych przypadkach warto zastosować indywidualną fitoterapię pod okiem wykwalifikowanego specjalisty. Najpierw szukamy przyczyny i dobieramy leczenie ziołami i dietą. Dna moczanowa (zwana też podagrą lub skazą moczanową) to dotkliwe zapalenie stawów o bolesnych objawach i gwałtownym przebiegu. Przeczytaj artykuł i przekonaj się, jak możesz się jej ustrzec lub radzić sobie z jej konsekwencjami. Czym jest skaza moczanowa? Dna moczanowa to choroba, która swoje korzenie ma w zachwianiach przemiany materii. Zaburzona gospodarka kwasowo-zasadowa organizmu prowadzi do wytworzenia się nadmiernych ilości kwasu moczowego. Gdy jest go za dużo, kwas zaczyna się krystalizować i odkładać w stawach w postaci, której nie potrafią wchłonąć białe ciałka krwi. Kryształki mogą uszkadzać tkanki i powodować bolesny stan zapalny. Choroba dotyka głównie mężczyzn w średnim i podeszłym wieku. U kobiet występuje rzadziej, najczęściej wśród pań po 65. Statystyki podają, że cierpi na nią ok. 2% społeczeństwa. Preparaty przeciwbólowe i na gorączkę Dna moczanowa – objawy Chorym i im bliskim choroba kojarzy się przede wszystkim z bolesnymi nawałnicami. Ból pojawia się nagle, przede wszystkim w nocy atakując stawy kończyny dolnej – głównie palucha, ale także staw skokowy i kolanowy – i górnej (nadgarstki i palce u rąk). Narastającym objawom ataku może towarzyszyć osłabienie i wzrost temperatury ciała. Zainfekowany staw robi się wrażliwy na dotyk, pojawia się obrzęk, napięcie i zaczerwienienie skóry. Atak może trwać od kilku do nawet kilkunastu dni po czym objawy się wycofują. Jeśli zostanie on zlekceważony, to kolejne uderzenia mogą okazać się jeszcze bardziej dotkliwe i przeniosą się na inne stawy. Niezależenie od napaści bólu, dna moczanowa rozwija się w organizmie – zwykle bezwiednie – przez całe lata nie dając jakichkolwiek objawów. Jedynym jej symptomem jest hiperurykemia, czyli podwyższone stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi, które może być zdiagnozowane w trakcie badania. Co wywołuje chorobę? Za zwiększenie stężenia kwasu moczowego w organizmie może odpowiadać niewydolna praca nerek. Inną przyczyną powstawania tego schorzenia jest niewłaściwa dieta. Powiedzenie „jesteś tym, co jesz”, jest w tym przypadku wyjątkowo aktualne. Nadwaga, otyłość, nadciśnienie, choroby serca, to wszystko czynniki, które wiążą się z niewłaściwym odżywianiem, a które mogą prowadzić do skazy moczanowej. Szkodliwe jest przede wszystkim jedzenie produktów zawierających duże dawki puryny – związku organicznego odpowiadającego za wytwarzanie kwasu moczowego. Do produktów bogatopurynowych zalicza się: mięso (cielęcina, wieprzowina, wołowina), szprotki, drożdże do pieczenia, drożdże piwne. Także i alkohol jest zaliczany do czynników wzmacniających możliwość wystąpienia podagry. Choroba ta może też pojawić się na tle genetycznym lub być spowodowana przebyciem innych ciężkich chorób, operacji lub odwodnienia. Z tym problemem często borykają się również osoby cierpiące na zespół Lescha-Nyhana. Leczenie dny moczanowej i dieta Dnę moczanową można leczyć farmakologicznie podając leki przeciwbólowe, przeciwzapalne lub farmaceutyki ograniczające wytwarzanie kwasu moczowego lub zwiększających jego wydalanie. Wszystko w zależności o etapu rozwoju choroby. Decyzję o tym, które leki zażywać, podejmuje reumatolog, pod opieką którego jest leczona podagra. W leczeniu skazy moczanowej kluczowe są dwie kwestie. Po pierwsze, nie można zlekceważyć pierwszego ataku bólu stawów. Nawet jeśli jego nasilenie po kilku dniach ustąpi, warto przedstawić sytuację lekarzowi. To może być dna moczanowa. Po drugie, należy zmienić swoje przyzwyczajenia żywieniowe. Dieta powinna być bogata w zielone warzywa, owoce i sery. Należy nimi zastąpić mięso i tłuszcze pochodzenia zwierzęcego. Nie zapominajmy także o ziołach działających moczopędnie – skrzyp polny, liście brzozy czy korzeń mniszka lekarskiego. Na bocznicę warto odstawić natomiast alkohol, piwo w szczególności. W cenie będzie wypijanie dużych ilości wody mineralnej lub innych niesłodzonych napojów (minimum 2 litry na dobę). Bezcenny będzie także ruch i aktywność fizyczna, które pomogą zredukować wagę i utrzymać jak najdłużej pełną ruchomość stawów. Dobre efekty daje również regularnie stosowana krioterapia. Czytając dawne powieści dość często zdarza się, że któryś z bohaterów - zazwyczaj starszy już pan - cierpi na podagrę, tajemniczą i bolesną chorobę okresowo uniemożliwiającą wręcz chodzenie. Tymczasem podagra jest to nic innego tylko ostre zapalenie stawu śródstopno-paliczkowego znajdującego się u podstawy palucha w przebiegu napadu dny moczanowej. Według definicji dna moczanowa jest chorobą przebiegającą z nawrotowym ostrym lub przewlekłym zapaleniem stawów obwodowych wywołanym przez wytrącone kryształy kwasu moczowego przy nadmiernym stężeniu kwasu moczowego w płynach ustrojowych Co to jest kwas moczowy Kwas moczowy jest końcowym produktem przemiany puryn, które są składnikiem kwasów nukleinowych - substancji wielkocząsteczkowych występujących we wszystkich żywych komórkach. Kwasy te odgrywające zasadniczą rolę w przekazywaniu cech dziedzicznych i kierowaniu syntezą białek. Warto zapamiętać, że dnie moczanowej towarzyszy zawsze zwiększona ilość kwasu moczowego w surowicy, czyli tzw. hiperurykemia. Średnio ilość kwasu moczowego w całym organizmie człowieka wynosi około 1200 mg, natomiast w przebiegu dny moczanowej jego "pula" ulega zwiększeniu kilka, a nawet kilkanaście razy. Z drugiej strony rozpoznanie samej hiperurykemii bez objawów zapalenia stawów nie upoważnia jeszcze do rozpoznawania dny. Jedynie niewielki procent osób z hiperurykemią zachoruje na dnę moczanową. Za prawidłowe stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi uważa się: dla mężczyzn do 7 mg%, a dla kobiet do 6 mg%. Wartości przekraczające te normy świadczą już o hiperurykemii. Przyczyną hiperurykemii jest nadprodukcja kwasu moczowego lub upośledzone wydalanie kwasu moczowego z moczem albo oba mechanizmy jednocześnie U niektórych ludzi z hiperurykemią, nadmiar kwasu moczowego w płynach ustrojowych może wytrącać się w postaci kryształów moczanów w tkankach wcale nieukrwionych np. chrząstkach lub słabo ukrwionych np. więzadłach i ścięgnach oraz w okolicy stawów obwodowych (stóp, rąk). Wytrącone kryształy moczanu sodowego mogą zapoczątkować proces zapalny w stawie, co daje silnie wyrażone objawy zapalenia stawów nazywane napadem dny moczanowej. Mogą one również wytrącać się w tkankach o niższej temperaturze np. małżowiny uszne jako tzw. podskórne guzki dnawe. W zaawansowanych postaciach dny moczanowej kryształy moczanów mogą również pojawiać się w dużych stawach i narządach miąższowych, najczęściej w nerkach, prowadząc do ich uszkodzenia. Dnę można podzielić na: pierwotną i wtórną. Dna pierwotna występuje 20 razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.. Może być spowodowana wrodzonymi zaburzeniami enzymów odpowiedzialnych za przemianę puryn lub wadami rozwojowymi nerek. Dna wtórna jest powikłaniem innych chorób np. czerwienicy, niedokrwistości hemolitycznej, białaczki, szpiczaka mnogiego, wrodzonych wad serca lub uszkodzenia nerek. Może pojawiać się również w czasie leczenia cytostatykami. Dna wtórna stanowi większość wszystkich przypadków tej choroby. Przebieg dny W przebiegu dny wyodrębnia się trzy okresy. Pierwszy okres jest bezobjawowy. Pomimo braku objawów, utrzymuje się podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi, czyli hiperurykemia i stan taki może trwać od kilku do 20-30 lat. Wdrażając w tym okresie leczenie obniżające poziom kwasu moczowego w surowicy krwi można uniknąć dalszego rozwoju choroby lub odsunąć go w czasie Drugi okres choroby przebiega już objawowo z napadami dny moczanowej czyli ostrymi zapaleniami stawów wywołanymi przez różne czynniki, np. uraz, alkohol, zabieg operacyjny, zwiększony wysiłek fizyczny, niektóre leki (moczopędne np. hydrochlorotiazyd, glikokortykosteroidy, witamina B1, B12, penicylina, sulfatiazol). Napad dny moczanowej zaczyna się zazwyczaj nagle, najczęściej rano. W ciągu kilku godzin rozwija się ostry stan zapalny stawu z towarzyszącym obrzękiem i zaczerwieniem, a skóra nad tym stawem staje się lśniąca i napięta. Prowadzi to do takiej bolesności stawu, że chory nie może wytrzymać nawet dotyku pościeli. Napadowi dny moczanowej może towarzyszyć gorączka, złe samopoczucie i osłabienie. Stan taki trwa kilka dni, a czasem i dłużej. Najczęściej zapalenie obejmuje staw śródstopno-paliczkowy u podstawy dużego palca stopy, które znane jest pod zwyczajową nazwą podagra. Ale oczywiście atak dny moczanowej może dotyczyć również innych stawów prowadząc do np zapalenia stawu kolanowego zwanego gonagrą, zapalenia stawu barkowego tj. omagry zapalenia stawów rąk czyli chiragry zapalenia stawów kręgosłupa albo rachidagry Pierwszy napad dny moczanowej obejmuje zwykle jeden staw. Początkowo napady pojawiają się sporadycznie co 1-2 lata, później coraz częściej. Wraz z upływem czasu napady występują w coraz krótszych odstępach, trwają dłużej i obejmują coraz więcej stawów zwłaszcza, jeśli nie są właściwie leczone od początku. Czasem choroba ogranicza się tylko do jednego napadu Trzeci okres dny moczanowej zaczyna się w 5-10 lat od pierwszego napadu dny, kiedy rozwija się przewlekle zapalenie wielostawowe. Często pojawiają się podskórne guzki dnawe w obrębie małżowin usznych i w okolicy stawów. Równocześnie rozwijają się powikłania narządowe. Najczęściej są to: kamica nerkowa związana z wytrącaniem się złogów moczanowych w obrębie układów kielichowo-miedniczkowych nerek chorego, która rozwija się u 10-25% chorych z dną nefropatia dnawa związana z odkładaniem się moczanów w miąższu nerek, co w konsekwencji może prowadzić do niewydolności nerek i zgonu z tego powodu. Z dną często współistnieje nadciśnienie tętnicze, cukrzyca i otyłość. Rozpoznanie dny moczanowej Rozpoznanie opiera się na charakterystycznych objawach chorobowych, badaniu krwi określającym stężenie kwasu moczowego w surowicy, badaniu płynu stawowego na obecność kryształów moczanów i rtg stawów. Jak leczyć? Do leczenia napadu dny stosuje się kolchicynę, lek roślinny pochodzący z nasion i bulw zimowita jesiennego. Lek ten bardzo dobrze hamuje odczyn zapalny w przebiegu dny, choć nie do końca poznano, jaki jest mechanizm działania kolchicyny. Aby kolchicyna była skuteczna, należy podać ją w ciągu pierwszych 24 godzin od początku napadu dny w ściśle określonych dawkach. U chorych z częstymi napadami podaje się kolchicynę na stałe w niewielkich dawkach. Oprócz kolchicyny w leczeniu stosuje się leki niesterydowe przeciwzapalne (najczęściej indometacynę, naproksen lub ibuprofen). Jeśli chory źle toleruje leczenie kolchicyną, która niekiedy może wywoływać biegunkę, to do terapii można włączyć glikokortykosteroidy. Z domowych sposobów łagodzenia bólu stawu można polecić okłady z kostek lodu zawiniętych w suchą, czystą ściereczkę. W zależności od tego czy podwyższony poziom kwasu moczowego spowodowany jest nadprodukcją kwasu moczowego czy upośledzeniem jego wydalania z moczem lekarz dodatkowo zaleca choremu allopurinol - lek hamujący wytwarzanie kwasu moczowego lub probenecid - lek moczanopędny czyli zwiększający wydalanie kwasu moczowego z moczem Skuteczne zioła U osób z kamicą nerkową moczanową wskazana jest alkalizacja moczu sodką lub Citrolytem, co ułatwia rozpuszczanie złogów moczanowych. W przypadku większych złogów skuteczne jest rozbijanie ich falą uderzeniową tzw. litotrypsją (ESWL) lub usuwanie ich innymi metodami instrumentalnymi. Ważne jest również szybkie i efektywne leczenie wszelkich infekcji dróg moczowych. Można także stosować roślinne leki o działaniu moczopędnym np. liście mącznicy, liście brzozy, ziele skrzypu, korzeń lubczyku, korzeń mniszka lekarskiego, ziele nawłoci pospolitej. Niezależnie od farmakoterapii, ważna jest również fizykoterapia, która zmniejsza dolegliwości bólowe i usprawnia zajęte stawy. W przypadku dużych zmian w stawach korzystne jest leczenie operacyjne Uważać na jedzenie Ścisłe przestrzeganie diety ubogopurynowej powoduje obniżenie poziomu kwasu moczowego w surowicy zaledwie o 1 mg%. Jednocześnie dysponujemy lekami skutecznie obniżającymi stężenie kwasu moczowego w surowicy, co powoduje, że ograniczenia dietetyczne przy dnie moczanowej nie muszą być radykalne. Z diety przy dnie moczanowej należy wykluczyć jako pokarmy szczególnie bogate w puryny: wątrobę, móżdżek, cynaderki, mięso baranie, kawior, śledzie, sardynki, czekoladę, kakao, kawę naturalną, mocną herbatę i orzechy. Zalecane są natomiast: warzywa, owoce, cukier, masło w małych ilościach, mleko, chudy ser, ziemniaki. Chorzy powinni również pić co najmniej 2-3 litry płynów dziennie (najlepiej wodę mineralną Jan lub Dąbrówka), co sprzyja obniżaniu stężenia kwasu moczowego we krwi. Poza tym chory z dną powinien ograniczyć picie alkoholu (zwłaszcza piwa) oraz unikać częstych urazów, przebywania w zimnie i dużych wysiłków fizycznych. U osób z nadwagą lub otyłych korzystne jest również zmniejszenie masy ciała. W przypadku współistnienia nadciśnienia tętniczego lub zaburzeń gospodarki lipidowej ważne jest przestrzeganie zasad leczenia tych schorzeń. Chorzy z dną wymagają szczególnej uwagi przy terapii innych chorób, ponieważ niektóre leki mogą nasilać hiperurykemię zwłaszcza kwas acetylosalicylowy i salicylany, jak również inne np. adrenalina, alfametyldopa, aminofilina, dopamina, etambutol, glikokortykosteroidy, leki cytotoksyczne, lewodopa, kofeina, probenecyd, pirazynamid, witamina B12, witamina C, witamina PP. U 20 procent chorych przyczyną dny moczanowej są diuretyki czyli leki moczopędne. Systematyczne leczenie dny od początku choroby, jak i jej następstw (zmiany stawowe, guzki dnawe, kamica nerkowa i uszkodzenie nerek) wpływa korzystnie na przebieg choroby, dzięki czemu jakość życia chorych na dnę nie odbiega istotnie od życia innych ludzi Dna rzekoma Dna rzekoma jest chorobą podobną do dny moczanowej, ponieważ również przebiega z napadowymi ostrymi zapaleniami stawów, które odmiennie niż w dnie moczanowej, wywołane są kryształami pirofosforanu wapnia. Wystąpienie dny rzekomej poprzedza odkładanie się kryształów pirofosforanu wapnia w chrząstce stawowej, co prowadzi do jej zwapnienia czyli tzw. chondrokalcynozy. Chondrokalcynoza może być pierwotna (o nieznanej przyczynie) lub wtórna jak następstwo chorób metabolicznych: nadczynności przytarczyc, hemochromatozy, obniżonego poziomu magnezu, obniżonego poziomu fosforu i prawdopodobnie niedoczynności tarczycy. Dna rzekoma występuje kilkakrotnie rzadziej niż dna moczanowa. Częstość występowania chondrokalcynozy u obu płci jest jednakowa i wzrasta wraz z wiekiem tak, że u 1/3 ludzi powyżej 75 roku stwierdza się obecność chondrokalcynozy stawów kolanowych. Chondrokalcynoza obejmuje stawy większe - najczęściej kolanowe - i może przebiegać bezobjawowo lub objawowo. Jej objawy w postaci napadu dny rzekomej są mniej nasilone w porównaniu do napadu dny moczanowej. W okresach między napadami chory może nie odczuwać żadnych dolegliwości lub dolegliwości mogą mieć niewielkie nasilenie, co często sugeruje lekarzowi diagnozę reumatoidalnego zapalenia stawów Badania dodatkowe pomocne przy rozpoznaniu chondrokalcynozy to: podwyższone OB i podwyższona leukocytoza, cechy zapalenia i obecność kryształków pirofosforanu wapnia w płynie stawowym, poziom fosfatazy alkalicznej, poziom wapnia i fosforu, a także poziom hormonów tarczycy w surowicy. Z badań obrazowych wykonuje się rtg zajętych stawów. Leczenie napadu dny rzekomej opiera się na podawaniu kolchicyny i leków przeciwzapalnych. Alternatywą dla tego leczenia mogą być glikokortykosteroidy podawane dostawowo. Przebieg dny rzekomej jest łagodniejszy niż dny moczanowej, ale u niektórych chorych może powodować postępujące zniszczenie i rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów.

dna moczanowa łuszczycowe zapalenie stawów